PLAVA GROBNICA

Milutin Bojić

- 1917. godine umro u vojnoj bolnici u Solunu

- „Pesme“ i „Pesme bola i ponosa“ („Plava grobnica“)

Tema: Opelo koje pesnik daje poginulim srpskim junacima u I svetskom

ratu

Pesnik drži opelo poginulim ratnicima koji počivaju u dubinama plave

grobnice. Na ovaj način je od plave grobnice napravio svetilište. Opelo drži
sam: „Bez uzdaha mekih, bez jecaja, bez suza.“

U tom svečanom trenutku mu pomaže i priroda. Junake u večnost prate i

slavni preci, vladari Nemanjića, i poginuli junaci tog vremena.

Smrt poginulih junaka i heroja nije uzaludna iako otac ima neznani grob, sin
ima budućnost.

Narod čiji se sinovi uče na lekciji plave grobnice je neuništiv. To je ujedno i

porula pesme.

Stilske figure:
- cela pesma je metaforična, „sveta voda“- groblje
- metafora – „Prometeji nade, apostoli jada“ – značenje herojstva
- poređenje: „mračna kao savest, hladna i očajna“

Versifikacija pesme:
- smireni dvanaesterac
- rima a-b-a-b – ukrštena rima

Književni rod: lirika

Kniževna vrsta: rodoljubiva, elegična pesma