Internacionalni univerzitet u Novom Pazaru

Pravni fakultet
Opšte pravo

Seminarski rad

CARINE

Mentor: Student:Štrbac Jelena

Profesor. dr Srđa Božović

Novi Pazar
Maj,2009.
 SADRŽAJ

Uvod...................................................................................................................................3
Istorijat carina..................................................................................................................4-6
Pojam,sadržaj i funkcije carina...........................................................................................7
Zakonski okvir carina........................................................................................................ 8
Vrste carina.........................................................................................................................9
Carinska terminologija.................................................................................................10-13
Zaključak.......................................................................................................................... 14
Bibliografija.......................................................................................................................15

2
 UVOD

Carine su indirektni porezi i jedan od osnovnih oblika javnih prihoda državnog budžeta,
koji služi za ostvarivanje fiskalnih i vanfiskalnih ciljeva ekonomske politike
Carina predstavlja obavezu carinskog obveznika da, u momentu kada roba prelazi
nacionalnu granicu, plati propisanu sumu novca u korist države. Carina predstavlja vrstu
posrednog poreza koji se naplaćuje kada roba prelazi carinsku liniju. Cilj carine nije da
poveća državni prihod, već zaštita domaće proizvodnje, naročito one koja tek počinje da
se razvija.
Carine predstavljaju stabilan i dugoročan instrument regulisanja spoljne trgovine i zaštite
domaćeg tržišta. U većini zemalja carinska tarifa se propisuje zakonom. Carinska tarifa
ne može da se menja od slučaja do slučaja i prema trenutnoj potrebi kao drugi instrumenti
spoljnotrgovinske politike.
Carina, jedan od simbola nacionalne nezavisnosti i suvereniteta zemlje, od njenog
nastanka pa do današih dana prošla je dug i težak put u svom institucionalnom izrastanju.

3
 ISTORIJAT CARINA

Carina kao danak ili porezi bila je poznata još u starom veku. Ubirala ih je država ili
pojedini gradovi. Kod starih Grka u Atini plaćala se dažbina od 2% na uvoz i izvoz robe
preko Pireja. Rimljani su ih takođe razrezivali kao državne i provincijske ili gradske. Još
u rimsko doba carine su predstavljale značajan prihod državne blagajne. Na pojedinim
saobraćajnim mestima u provincijama postojale su carinske postaje (stationes) gde je
carina naplaćivana prilikom prolaska robe. Visina carine iznosila je 2,5% (quadrogesimo)
od vrednosti uvezene robe. Naplata carinskih prihoda davana je i pod zakup, u početku
čak zakupcima iz redova domicilnog stanovništva, a kasnije, od sredine II veka,
naplaćivali su je službenici koji su u našim krajevima nosili naziv publicum portarii
Illyrici et ripae Thraciae. U srednjem veku osim izvoznih i uvoznih, plaćala se i
provozna, takoreći tranzitna carina.

Najstariji sačuvani carinski pravni zakon vezan za naše prostore jeste Dubrovački
carinski statut – Liber statutorum doane – iz 1277. godine. Osim pravnih običaja i
domaćih pisanih pravnih izvora, u Srbiji je već početkom HIII veka ušao u upotrebu prvi
pisani pravni izvor vizantijskog porekla. Sava Nemanjić, sv. Sava, po proglašenju
autokefalnosti srpske pravoslavne crkve 1219. godine izdao je Nomokanon, skup
crkvenih i svetovnih pravnih propisa. Oslanjajući se na njega u vreme razvijene feudalne
države 1349. godine, nastao je Dušanov zakonik, dopunjen 1354. godine, kojim je
normiran najveći broj društvenih odnosa. Članovi 120. i 121. ovog zakona odnose se na
carine.

4
Srednjovekovni srpski vladari naplatu carine obično su davali u zakup, najčešće
Dubrovčanima, da bi se dolaskom Turaka na Balkan potpuno promenila i struktura
prihoda. Najznačajniji je bio porez u novcu, takozvani desetak, u „zemaljskim
proizvodima”, radnoj snazi, „nahijski prirez”, prihod od kazni i, na kraju, prihod od
carina, prevoza i ribolova. Oslobođenjem od Turaka, prihod od carina i prevoza preko
skela počeo se prikupljati prvi put u maju 1804. godine, kada je Karađorđe ustanovio
carinarnicu sa skelom na Ostružnici. Kao i pod turskom vlašću, carina je iznosila 3%.
Vazalna Srbija morala je svoje carinske tarife da sastavlja u skladu sa postojećim
odredbama Portinih ugovora i Knez Miloš se u tom pogledu verno pridržavao Portinih
uputstava.
Prvu carinsku tarifu propisao je 1. marta 1819. godine a dopunio je 16. decembra 1822.
godine. Ova tarifa obuhvatala je ukupno 31 stavku (najveća carina bila je za konje i
goveda, po 2 groša po grlu, na svinje 20 para, a na ovce 10 para po grlu). Za ostalu robu
predviđeno je da se u odnosu na vrednost uzima po 2 pare na svaki groš. Navedena tarifa
važila je sve do 7. marta 1828. godine kada je zamenjena novom. Nova tarifa obuhvatala
je 71 stavku i po visini carine bila je nešto niža od prethodne. Uvozno-izvozne carine
naplaćivane su i prema drugim pašalucima. Sedam godina kasnije, 3. jula 1835. godine,
propisan je „kratki dodatak“ tarife iz 1828. godine kojim je propisana carina za 8 stavki
(sedam vrsta stoke i pšenicu), za proizvode koji se izvoze u Tursku, a koja je bila veoma
visoka (za konje čak 20 groša, a za volove i svinje po 10).
Prvi Carinski zakon o opštoj carinskoj tarifi donet je 5. juna 1883. godine i tada je
prestala da važi tarifa iz 1863. Po novoj tarifi ukinute su provozne carine po ugledu na
evropske države, a uvozna roba bila je raspoređena u 18 grupa, sa 63 tarifna broja,
razvrstana po strukama, a ne po alfabetu kao ranije. Nova carinska tarifa od 2. aprila
1892. godine sadržavala je i zaštitne carine. Naš prvi Carinski zakon datira od 21. maja
1850. godine, zatim slede carinski zakoni iz 1863. i 1897, a Carinski zakon Kraljevine
Srbije koji je donet 23. januara 1899. godine i on detaljno reguliše postupak carinjenja,
predviđa mogućnost skladištenja robe i utvrđuje postupak za povraćaj pogrešno
naplaćenih dažbina. Sa manjim izmenama i dopunama korišćen je i u Kraljevini
Jugoslaviji.

5
Nakon Drugog svetskog rata u porušenoj i potpuno opustošenoj zemlji prvi propisi
kojima se uređuju određena pitanja iz oblasti carina doneti su 1945. godine, a prvi
Carinski zakon stupio je na snagu 1948. godine i njime su po prvi put propisani instituti
carinskog sistema, kao što su carinska roba, carinsko područje, carinska linija, pogranični
pojas, mere carinskog nadzora. Slede Carinski zakon iz 1959. koji je pratilo i donošenje
Uredbe o privremenoj opštoj carinskoj tarifi. Ona je sadržavala i odredbe o carinskim
povlasticama i oslobođenjima za različite kategorije uvoznika. Kako je razvoj društva
zahtevao i modernizaciju carinskog sistema, 1973. godine donet je novi Carinski zakon,
čija je osnovna karakteristika da sveobuhvatnije reguliše materiju carinskog postupka u
železničkom i drumskom saobraćaju. Dalja modernizacija carine nastavlja se novim
Carinskim zakonom iz 1976. godine, koji je menjan i dopunjavan više puta (1979, 1982 i
1984. godine), prateći promene u privredi i potrebe učesnika u carinskom postupku sve
do današnjih dana.

Aktuelni Carinski zakon primenjuje se od 1. januara 2004. godine, a trenutno se radi na

pripremi radne verzije novog. Carinska tarifa je takođe trpela izmene zbog usklađivanja
Carinske nomenklature sa stepenom razvoja tehnike i tehnologije savremenog društva,
još od potpisivanja ratifikacije Konvencije o harmonizovanom sistemu od strane biše
Jugoslavije 1987. godine, do današnjih dana. Nomenklatura carinske tarife, koju
primenjeujemo na svrstavanje proizvoda, usklađena je sa Kombinovanom
nomenklaturom Evropske unije, uz stalno praćenje izmena i usklađivanje sa
Harmonizovanim sistemom.

6
 POJAM, SADRŽAJ I FUNKCIJE CARINA

Carine su indirektni porezi i jedan od osnovnih oblika javnih prihoda državnog budžeta,
koji služi za ostvarivanje fiskalnih i vanfiskalnih ciljeva ekonomske politike. Carine se
plaćaju na uvoz, izvoz, i tranzit robe preko državne granice. Carina je instrument fiskalne
politike, spoljno trgovinske i devizne politike. Politika carina ima fiskalne, ekonomske i
socijalne ciljeve. Carinama se obezbeđuju javni prihodi, štiti se domaća privreda od
inostrane konkurencije, vrsi se preraspodela nacionalnog dohotka i djeluje na investicije i
druge makroekonomske agregate. Politikom sniženja carina na određene proizvode
značajne za životni standard građana utiče se na nivo cjena, stimuliše se potrošnja i
smanjuje se nezaposlenost.
Fiskalni ciljevi carina su da se naplatom carina obezbeđuju izvorni prihodi budžeta, ali
se ne retko deo ovih prihoda usmerava i u privredu putem određenih organizacija,
zajednica ili ministarstava u cilju unapređenja spoljnotrgovinske razmene zemlje.
Najvažnija funkcija carina, moglo bi se reći, jeste zaštita domaće proizvodnje od
inostrane konkurencije i od dampinških cena inostrane robe, kada su u pitanju uvozne
carine. Ekonomska djelovanja carina su razna, carine utiču na zaštitu spoljno trgovinskog
i platnog bilansa, strukturu izvoza i uvoza, privredni razvoj.
Carine se dele prema različitim kriterijumima. Po OECD*–ovoj klasifikaciji carine su
svrstane u poreze na dobra i usluge. U GFS** klasifikaciji su prikazane u posebnoj
grupi- porezi na medjunarodnu trgovinu i transakcije. Jedna od podela carina je na
uvozne, izvozne i tranzitne carine. U praksi većine zemalja dominiraju uvozne carine,
čija je funkcija zaštita domaće proizvodnje, restrikcija uvoza i odbrana od dampinga
inostranih proizvođača. Izvozne carine se u praksi ređe koriste, ali ih npr. Rusija
primenjuje, jer je veliki izvoznik nafte, naftnih derivata i drugih sirovina i energenata.
Izvozne carine plaćaju se pri izvozu robe. Cilj ovih carina je obezbeđenje fiskalnih
prihoda budžeta, restrikcija izvoza i eventualno usmeravanje izvoza u određene regione u
sklopu spoljnotrgovinskog režima. Prema tome da li je cilj obezbeđenje fiskalnih prihoda
ili zaštita domaće privrede od konkurencije carine se dele još i na fiskalne i ekonomske.
Tranzitne carine plaćaju se pri tranzitu robe. Sve ove vrste carina predstavljaju i
instrument ekonomske politike za uravnoteženje spoljnotrgovinskog bilansa, pa su u
nerazvijenim zemljama, po pravilu, stope carina više nego u razvijenim zemljama.
Carine su fiskalni instrument sa promenjivim i nestabilnim prihodima, jer ostvarenje
carinskih prihoda zavisi od brojnih faktora,pretežno ekonomske i političke prirode.
Prihodi od carina uz racionalne troskove se relativno lako prikupljaju i prevaljuju na
konačnog potrošača.

------------------------------------------------------
* Organizacija za ekonomsku kooperaciju i razvoj
** Finansijske statistike vlade

7
 ZAKONSKI OKVIR CARINA

Carine su uređene sa tri (3) zakona:

Carinski zakon → opšte odrednice vezane uz sam postupak naplate

Ovim zakonom uređuju se carinsko područje, carinski pogranični pojas, carinski prelaz,
carinska roba, carinski nadzor i kontrola, carinske povlastice, carinska vrednost, carinski
postupak koji se primenjuje na uvoz robe u Republiku Srbiju , izvoz robe iz Srbije i
tranzit robe preko njene teritorije, prava i obaveze lica koja učestvuju u carinskom
postupku, kao i prava i obaveze carinskog organa u carinskom postupku. Ovim zakonom
utvrđuje se nadležnost Uprave carina i drugih organa za sprovođenje odredaba ovog
zakona, kao i drugih zakona čije je sprovođenje povereno Upravi carina, odnosno drugim
organima. Ovim zakonom uređuje se i organizacija, obavljanje poslova i upravljanje
Upravom carina, ovlašćenja lica zaposlenih u Upravi carina, ovlašćenja i odgovornosti u
prikupljanju, evidentiranju, obradi i zaštiti podataka u vezi sa poslovima Uprave carina,
kao i postupak prijema radnika, raspoređivanja, napredovanja u službi, prava, obaveze i
odgovornosti zaposlenih u Upravi carina. Ovaj zakon primenjuje se na celom carinskom
području Srbije.

Zakon o carinskoj tarifi → spisak svih roba i stopa.

Na robu koja se uvozi u carinsko područje Republike Srbije plaća se carina po stopama
utvrđenim u Carinskoj tarifi, koja je sastavni deo zakona o carinskoj tarifi. Stope
predviđene u Carinskoj tarifi primenjuju se na robu poreklom iz zemalja na koje se
primenjuje klauzula najvećeg povlašćenja ili koje tu klauzulu primenjuju na robu
poreklom iz Republike Srbije. Na robu iz ostalih zemalja primenjuju se stope predviđene
u Carinskoj tarifi, uvećane za 70%. Carinsku tarifu čini nomenklatura roba i stope carine
propisane za pojedine robe navedene u toj nomenklaturi. Nomenklatura, u smislu ovog
zakona, obuhvata naimenovanja odeljaka, glava, razdela, tarifnih brojeva i tarifnih
podbrojeva s njihovim numeričkim oznakama; napomene uz odeljke i glave, napomene
za tarifne podbrojeve i dodatne napomene; osnovna pravila za primenjivanje Carinske
tarife. Pod pojmom "tarifni broj" podrazumeva se naimenovanje robe, koje obuhvata
jedan proizvod ili više proizvoda i koji je označen četvorocifrenom oznakom, kod koje
prva dva broja označavaju broj glave kojoj tarifni broj pripada, a druga dva - redni broj
tarifnog broja u toj glavi. Pod pojmom "tarifni međupodbroj" podrazumeva se
naimenovanje robe koje obuhvata jedan proizvod ili više proizvoda i koje nije označeno
numeričkom oznakom pošto se dalje raščlanjava na tarifne podbrojeve. Pod pojmom
"tarifni podbroj" podrazumeva se naimenovanje robe koje obuhvata jedan proizvod ili
više proizvoda i koje je označeno numeričkom oznakom sa najmanje šest cifara.
Numeričke oznake kojima su označeni tarifni brojevi i tarifni podbrojevi nazivaju se
tarifne oznake. Tarifni stav obuhvata: tarifnu oznaku sa deset cifara, naimenovanje
tarifnog podbroja i stopu carine propisanu za robu iz tog tarifnog podbroja.

Zakon o carinskoj službi → određuje okvir za djelovanje službenika i carinske uprave.

8
 VRSTE CARINA

Carine se mogu podjeliti na osnovu različitih kriterijuma. Pa tako postoji pet osnovnih
kriterijuma za podjelu carina.

I .Po pravcu kretanja carine djelimo na:

1. uvozne → plaćaju se prilikom uvoza robe

2. izvozne → plaćaju se prilikom izvoza robe
3. tranzitne →plaćaju se prilikom transporta robe

II. S obzirom na cilj uvođenja:

1. financijske (fiskalne) → kojima glavni cilj predstavlja prikupljanje

sredstva za podmirenje javnih rashoda.
2. ekonomske (zaštitne) → čiji je cilj da zaštite domaću privredu, domaće
proizvođače.
3. represivne (retorzivne) → one predstavljaju protivmjeru na štetne mjere
I djelovanje neke druge države.
4. antidampiške → koje imaju represivni karakter, tj . imaju za cilj da
spriječe uvoz robe po nerealno niskim cjenama.

III. S obzirom na način određivanja carinske obaveze:

1. vrijednosne (ad valorem) → obveza se utvrđuje u postotku od vrijednosti

robe.
2. specifične → obveza se utvrđuje po mjernim jedinicama.
3. mješovite

IV. S obzirom na način uvođenja carine:

1. ugovorne(konvencionalne) → u dogovoru sa nekom zemljom (npr.

bilateralni dogovor o uvođenju smanjenje carinske stope na određeni proizvod
iz druge zemlje, ili se određuju nekim multilateralnim sporazumom).

2. autonomne → carine koje država propisuje putem nacionalnih organa ili

propisa,gdje se carinskom tarifom precizno definišu svi elementi neophodni za
razrez carine.

V. S obzirom na visinu carinskog opterećenja:

1. preferencijalne → carine kod kojih se primjenjuju stope niže od od opšte

carinske stope, ovako se omogućava slobodna trgovina po principu
klauzule najpovlašćenije nacije.
2. diferencijalne → carine gdje se primjenjuje stopa viša od opšte carinske
stope,sa ciljem zaštite domaće proizvodnje.

9
 CARINSKA TERMINOLOGIJA

Carinska terminologija predstavlja skup termina koji služe za determinisanje

carina,izgradnju carinskog sistema I carinske politike*.

Carinski obveznik- je lice je fizičko ili pravno lice ili drugo lice predviđeno
važećim propisima, koje ima prebivalište, odnosno sedište u Srbiji;
Lice koje ima prebivalište, odnosno sedište u Srbiji je: fizičko lice koje ima prebivalište
na teritoriji Srbije; pravno lice koje ima sedište, registrovano predstavništvo ili stalnu
poslovnu jedinicu na teritoriji Srbije;

Carinski nadzor- je skup opštih mera i radnji Uprave carina u cilju sprovođenja
carinskih i drugih propisa u odnosu na robu koja podleže carinskom nadzoru, uključujući
mere za obezbeđenje istovetnosti robe od prispeća na carinsko područje do okončanja
carinskog postupka (praćenje i čuvanje carinske robe, uzimanje uzoraka, prospekata,
fotografija ili drugih podataka), stavljanje carinskih obeležja i overu propisanih
dokumenata;

Carinski postupak- je postupak stavljanja robe u slobodan promet, postupak

tranzita, postupak carinskog skladištenja, postupak aktivnog oplemenjivanja, postupak
prerade pod carinskom kontrolom, postupak privremenog uvoza, postupak pasivnog
oplemenjivanja i postupak izvoza, gde učesnici u postupku stiču prava i obaveze vezane
za robu

Carinska tarifa**- na robu koja se uvozi u carinsko područje plaća se carina po

stopama utvrđenim carinskom tarifom. Carinska tarifa propisana je zakonom o carinskoj
tarifi. Izuzetno od ove odredbe je roba namenjena za korišćenje u sopstvenom
domaćinstvu koju fizička lica unose u putničkom prometu ili primaju iz inostranstva u
poštanskom saobraćaju, osim robe koja je u skladu sa odredbama zakona oslobođena
obaveze plaćanja uvoznih dažbina, carini se po jedinstvenoj carinskoj stopi u visini od
10%. Vlada utvrđuje vrednost robe na koju se primenjuje jedinstvena carinska stopa.

-------------------------------------------------------
* Carinski zakon Republike Srbije
** Zakon o carinskoj tarifi Republike Srbije

10
 Deklarisanje- je radnja kojom lice od carinskog organa zahteva, u propisanoj
formi i na propisani način, sprovođenje odgovarajućeg carinskog postupka nad robom.
Deklaracija se u pisanoj formi podnosi na propisanom obrascu, mora da bude potpisana
od njenog podnosioca, kao i da sadrži sve podatke neophodne za primenu propisa kojima
je uređen carinski postupak za koji se roba prijavljuje.Uz deklaraciju se prilažu isprave
potrebne radi primene propisa carinskog postupka za koji se roba prijavljuje.

Carinsko skladište- može biti javno skladište ili privatno skladište. Javno
skladište je carinsko skladište u kome lice može skladištiti robu. Privatno skladište je
carinsko skladište namenjeno skladištenju robe držaoca skladišta. Držalac skladišta je lice
kome je carinaranica odobrila da upravlja carinskim skladištem. Korisnik skladišta je lice
koje je prema deklaraciji obavezno da stavi robu u postupak carinskog skladištenja ili lice
na koje su prava i obaveze tog lica prenete.

Slobodna zona- je prostor isključen iz carinske teritorije jedne države, na kome

se obavlja niz privrednih aktivnosti: proizvodnja, dorada, prerada, ambalažiranje,
transportne usluge, usluge smeštaja, skladištenja i drugi poslovi. U zoni se nalaze i
carinske ispostave, špediterske ispostave, preduzeća za kontrolu kvaliteta i kvantiteta.
Princip da se u zoni ne naplaćuju carine i uvozne takse daje osnove za ostvarivanje
prihoda zone kao preduzeće. Jedna slobodna zona u Tajvanu, na površini od oko 200
hektara, zapošljava 90.000 radnika, ostvaruje godišnji promet 15 milijardi dolara i neto
profit od 2 milijarde dolara.

Carinsko područje Srbije- obuhvata teritoriju, teritorijalne vode i vazduŠni

prostor iznad Srbije. Carinsko područje je ograničeno carinskom linijom koja je istovetna
sa granicom Srbije. Carinski pogranični pojas na kopnu obuhvata deo carinskog područja
u širini 15 km od carinske linije Srbije. Carinski pogrančni pojas na graničnom jezeru
obuhvata deo carinskog područja Srbije od carinske linije na jezeru i do 5 km kopna od
obale jezera.

Carinski prelaz- je mesto određeno za uvoz, izvoz i tranzit robe, kao i za

prelaz lica i prevoznih sredstava preko carinske linije na graničnom prelazu. Carinski
prelaz može biti međunarodni i pogranični.Vlada utvrđuje carinske prelaze i njihovu
kategorizaciju.

11
 Carinska roba- to je roba koja se uvozi, odnosno unosi ili prima u carinsko
područje, koja se iz tog područja izvozi, odnosno iznosi ili šalje ili je preko tog područja
u tranzitu, odnosno pronosi se preko carinskog područja.
Carinskom robom, smatraju se i:
žive životinje koje se uvoze, izvoze ili su u tranzitu; električna energija, gas ili tečnost
koji se električnim vodovima, cevovodima ili na drugi način uvoze, izvoze ili su u
tranzitu; prevozna sredstva kojima se roba i putnici prevoze preko carinske linije, ili koja
su namenjena za prevoz robe i putnika preko carinske linije; brodovi i avioni koji se
nabavljaju u inostranstvu, ako se počnu privredno iskorišćavati pre prelaska carinske
linije; stvari koje su na carinsko područje dospele na drugi način;
domaća roba u tranzitu iz jednog mesta u drugo mesto u carinskom području preko
stranog carinskog područja.
Carinskom robom, ne smatraju se:
javne isprave; poštanske pošiljke koje ne sadrže carinsku robu; trgovačka
korespondencija, poslovne knjige i robna, pravna i finansijska dokumentacija; čekovi,
menice, obveznice, akcije i efektivni novac.

Carinarnica- je organizacioni, odnosno područni organ u strukturi Uprave

carina gde se u celini ili delimično mogu sprovesti sve ili pojedine carinske radnje
utvrđene carinskim propisima;

Carinski status - je status robe u carinskom postupku, kao domaće ili strane;

Krijumčarenje- je kretanje robe preko carinske linije na skriven način i uz

izbegavanje mera carinskog nadzora, pri čemu se izbegava, delimično ili u celini,
plaćanje uvoznih dažbina, primena zabrana, odnosno ograničenja ili se pribavljaju
pogodnosti protivno odredbama ovog zakona ili drugih zakona koje primenjuju carinski
organi;

12
 Carinski organi*- Uprava carina je organ Republičke vlade, u sastavu
Ministarstva finansija, na čijem čelu je direktor. Uprava carina obavlja poslove preko
svojih područnih jedinica – carinarnica, kojih je 14- Carinarnica Beograd (sa sedištem u
Beogradu) van sedišta Centrale Uprave carina: Carinarnica Šabac (sa sedištem u Šapcu),
Carinarnica Kladovo (sa sedištem u Kladovu), Carinarnica Dimitrovgrad (sa sedištem u
Dimitrovgradu), Carinarnica Kraljevo (sa sedištem u Kraljevu), Carinarnica Niš (sa
sedištem u Nišu), Carinarnica Kragujevac (sa sedištem u Kragujevcu), Carinarnica Novi
Sad (sa sedištem u Novom Sadu), Carinarnica Sombor (sa sedištem u Somboru),
Carinarnica Vršac (sa sedištem u Vršcu), Carinarnica Zrenjanin (sa sedištem u
Zrenjaninu),Carinarnica Subotica (sa sedištem u Subotici), Carinarnica Priština (sa
sedištem u Kosovskoj Mitrovici).
U okviru carinarnica, kao niži organizacioni oblici organizovani su carinske ispostave i
carinski referati. Carinarnice preko svojih organizacionih jedinica sprovode carinski
postupak u putničkom i robnom prometu i to: mere carinskog nadzora, carinjenja robe,
suzbijanja nelegalnog uvoza, carinski upravni i carinski prekršajni postupak, prodaja
carinske robe i prinudna naplata carinskih dažbina.
Uprava carina sprovodi poslove obezbeđivanja pravilne i jednobrazne primene propisa iz
svog delokruga rada, kontrole rada carinarnica, drugostepenog carinsko upravnog
postupka, koordinacije poslova suzbijanja krijumčarenja i carinskih istraga, informatičkih
poslova, organizaciono kadrovskih poslova, finansijsko materijalnih, opštih i poslova
nabavke. Radi obavljanja ovih aktivnosti, poslovi Savezne uprave carina se obavljaju u
okviru pet sektora – carinsko pravni poslovi, informatički, kadrovsko organizacioni,
finansijsko materijalni i bezbedonosni. Deo kadrovskih, finansijskih i opštih poslova
obavljaju i carinarnice.
Preko računarske mreže i informacionog sistema, Uprava carina je u vezi sa svim
organizacionim jedinicama, koje ovaj sistem koriste u carinskom postupku, a zaposleni u
ovom delu Savezne uprave carina su 24 časa dnevno na usluzi operativi.

---------------------------------------------
*Republika Srbija Ministarstvo finansija uprava carina

13
 ZAKLJUČAK

Carine poznate jos od starog vjeka, predstavljaju jedan od vidova ubiranja sredstava od
strane prvobitno gradova a zatim i drzava. Kao takve predstavljaju i jedan od načina za
ubiranje sredstava u korist republike Srbije. Opravdanost određenih carina i carinskih
stopa u istoriji naše zemlje uvjek su se dovodile u pitanje. Diskutovalo se i diskutovaće se
o opravdanosti visine carinskih stopa,tražiće se razlozi za njihvo smanjivanje, ukidanje,
ali će uvjek jedno ostati sigurno, carine će ostati jedan od vidova ubiranja sredstava koji
će država obilato koristiti,sa raznim opravdanim i manje opravdanim razlozima, pa čak i
na račun svojih građana.

14
 BIBLIOGRAFIJA

Prof.dr Bingulac Z.: Javne finansije; Megatrend univerzitet; Beograd; 2007.

Prof.dr Raicevic B.: Javne finansije; Pravna knjiga; Beograd,2000.
Dr Pertot V.:Ekonomika međunarodne razmjene u uvjetima
intervencionalizma;Informator;Zagreb;1979.
http://www.parlament.sr.gov.yu/
http://www.carina.rs
http://www.upravacarina.rs
http://www.mfin.sr.gov.yu

15
/

16